O dat verdomde knusse...dat eeuwige 'laten we het gezellig houden'.Israëlische soldaten brengen meer dan 100 leden van één Palestijnse familie bijeen in een huis, voor 'hun veiligheid', gooien er dan een dag later een paar bommen op, laat de grote minachter van het denkende deel der natie, Hans Laroes, het journaal eindigen met een gemoedelijke Duitse weerman die voor de camera zo hartverwarmend de studiokat knuffelt.
Als een ware moeke des vaderlands trakteerde Sacha de Boer ons gisteren met precies de goede lichaamstaal, passend bij zo'n gezellig tafereel...ze drukte haar ellebogen tegen haar heupen, bovenarmen strak langs de zijden, schouders wat naar voren gebogen, waarbij haar boezem een beetje werd samengedrukt. Hierbij had Sacha de ogen als een intens genietende poes lichtjes toegeknepen.
Ze ging nog net niet grommen van gelukzaligheid, maar we kunnen ons nu toch enigszins voorstellen hoe ze 's avonds tegen Rick Nieman aan schurkt.
Een reeds lang geleden overleden Haagse kluizenaar, Pieter Jan Rhee, vertelde mij eens over een hoge nazi-officier, op bezoek in kamp Westerbork. Op de muur een jong katje, het kon er niet af en jankte hartverscheurend.
Lenig trok de nazi zich aan één arm op en tilde met zijn vrije hand teder het lieve diertje van de muur.
Even later gaf hij orders bij het vertrek van een transport richting Duitsland.
Dat mijn kleine hersentjes zomaar een en ander aan elkaar linken is dan wel weer de verdienste van Laroes. Nu ik er nog eens over nadenk lijkt het me wel aardig wat vaker aandacht te besteden aan de zelfbenoemde minister van propaganda.
Niet dat hij nu in veiligheid gebracht moet worden.
Dat zou te ver gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten