- Poor starv'ling bard, how small thy gains!
How unproportion'd to thy pains! -

zaterdag 28 februari 2009

KOPPENHINKSTEEG MOET BLIJVEN - LEIDSE REGENTEN VEGEN GIERGAT MET COALITIEAKOORD - GROEN SLINKS MAAKT HET HELEMAAL BONT

Kom naar de actievergadering zaterdag 28 februari om 20:00 in de Marinus van der Lubbe-zaal.

Nieuwsflits 28 februari 2009

Lieve mensen,

We ontvingen diverse meldingen dat de verzendknop van de petitie op http://www.koppenhinksteeg.nl onder Internet Explorer niet werkte. Het probleem is inmiddels verholpen.

In de eerste 24 uur hebben 200 vrijplaatssupporters met één druk op de knop de petitie verstuurd aan de burgemeester, wethouders en gemeenteraad. Daarnaast worden we overstelpt met steunverklaringen van verontwaardigde mensen.

Sommige volksvertegenwoordigers beklaagden zich bij ons over de tsunami van petities of sloten hun e-mailbox af voor de petities. Het zou hun het werken onmogelijk maken. Maar was hun werk niet het vertegenwoordigen van het volk? Hoe kunnen wij hun daar nu bij storen als we ons met een oproep tot hen richten?

Wethouder John Steegh (GroenLinks) maakt het al helemaal bont. In een reactie op de petitie schrijft hij dat het college nu eenmaal afspraken gemaakt over de verkoop van het pand. Steegh is kennelijk vergeten wat er in het coalitieakkoord staat en later nog eens door zijn eigen fractie is bevestigd: wanneer de vrijplaats binnen de voorwaarden van het coalitieakkoord blijft (en dat doen we met ons voorstel) wordt zij gelegaliseerd. Lees de citaten op http://www.koppenhinksteeg.nl er nog maar eens op na.

Ook PvdA fractievoorzitter Henny Keereweer ergert zich op zijn weblog http://www.leiden.pvda.nl aan alle bemoeienis van het volk. Ook hij is vergeten wat er in het coalitieakkoord staat en wat zijn fractie daarna meermaals heeft verklaard: wanneer de vrijplaats binnen de voorwaarden van het coalitieakkoord blijft wordt zij gelegaliseerd. Lees de citaten op http://www.koppenhinksteeg.nl er nog maar eens op na.

Om zich opnieuw (!) niet aan haar toezeggingen te hoeven te houden verschuilen vroegere voorstanders van legalisatie PvdA en GroenLinks zich achter een verkoopprocedure die enkel en alleen bedacht is om de vrijplaats te kunnen sluiten.

Laat er geen misverstand over bestaan. Het college van Burgemeester & Wethouders, bestaande uit PvdA, GroenLinks, VVD en CDA, staat op het punt de veertig jaar oude vrijplaats te verkopen aan een projectontwikkelaar.

Laat je geen zand in de ogen strooien over 'vervangende ruimte' voor 'enkele organisaties'. Als het aan het college ligt staan de Weggeefwinkel, de Fabel van de Illegaal, Ontmoetingsruimte de Linkse Kerk, Bar & Boos en Vechtkunstcentrum Hong Ying binnenkort op straat. Zo eenvoudig is het.

Dat mag niet gebeuren! Ga nu naar de onderstaande website en stuur met één druk op de knop een petitie naar de burgemeester, de wethouders en de gemeenteraad. Vrijplaats Koppenhinksteeg blijft!

http://www.koppenhinksteeg.nl

Bellen kan ook. Houd het netjes en herinner hun er aan wat ze hebben beloofd.

Burgemeester Henri Lenferink 0715165025
Wethouders: Gerda van den Berg (PvdA) 0715165036; Pieter van Woensel (VVD) 071- 516 5016; Jan-Jaap de Haan (CDA) 0715165018; John Steegh (GroenLinks) 0715165036; Marc Witteman (PvdA) 0715165032 PvdA woordvoerders: Marion van Dongen 0715122113; Henny Keereweer 0654777799
GroenLinks woordvoerder: Pieter Kos 0614373143; Ivo van Spronsen 0718904508

En kom naar de actievergadering zaterdag 28 februari om 20:00 in de Marinus van der Lubbe-zaal.

+++ STUUR DEZE E-MAIL DOOR AAN ANDERE VRIJPLAATS-SYMPATHISANTEN +++
_______________________________________________
Koppenhinksteeg mailing list
Koppenhinksteeg@squat.net
https://squat.net/mailman/listinfo/koppenhinksteeg

donderdag 26 februari 2009

KETTINGROKER TEGEN KANKERINDUSTRIE - ROBERT JASPER GROOTVELD (19 juli 1932 - 26 feb 2009) IS ONS ALVAST VOORUIT GEGAAN HET PAD VERKENNEN


deel 1



de stem van rj grootveld echoot nog wat na
in de doodsgezinde kerk

er wordt gerocheld
uche uche uche
dan gekweld piepen

dit onheilspellend ruisen
een spel als dat van de wind
fluitend in de bochten rond het beeld

je voelt het tochten van slechte
adem door de mond
levert niet op slag de dood

nee die dobbert rustig wat
met zijn ogen dicht in een
bad vol hoestdrank


© max lerou



deel 2


maandag 23 februari 2009

LIJKENPIKKERIJ ANNO 2009 - COBRA ONTMASKERT: BART FluiM DROOG - NEGORIJDICHTER LEENTJEBUURT BIJ JOHNNY the selfkicker VAN DOORN

U kent Bart FluiM Droog?

Meneer heeft een allerwegen slecht ontvangen bundeltje laten uitgeven; we herinneren ons o.a. de 'heroïsche exercitie' van Pom Wolff en de 'kuipen vol fluim' van Peppelenbos.
Noem het intuïtie...cobra bladerde nog eens wat in die verzameling opgewarmde woordjes van de negorijdichter en jawel hoor...op blz 21 een stuitend, ja weerzinwekkend voorbeeld van schaamteloze lijkenpikkerij.

Hier meurt een prutje met de anorectische titel -de mooie jongen en...-
De laatste regel daarvan is een beroemde; een onsterfelijke zin, een hem typerend op zichzelf staand gedicht uit het oeuvre van de illustere in 1991 overleden Johnny the selfkicker van Doorn:

kom toch es klaar klootzak

De toevoeging van het woordje -jij- door de literaire zakkenroller Droog maakt het schaamteloze er niet minder schaamteloos om...eerder lijkt het een bewuste poging diefstal te maskeren.
Het zou hetzelfde zijn wanneer je luceberts' -alles van waarde is weerloos- leent als -alles van waarde is erg weerloos- .

En dat uitgevertje Breukers is natuurlijk zwaar medeplichtig.

Wat zouden de erven Van Doorn hiervan vinden?
Yvonne zeg jij es wat.

zaterdag 21 februari 2009

DICHTER DES VADERLANDS IN GOED GEZELSCHAP - JUN LEROU (12) MET EIGEN GEDICHT IN GEDICHTENTELEFOON - 'sneeuwkogels' gaat het land in

Cultuurwethouder Bolle bij Haganoom: "Een echte aanrader trouwens, die ouderwetse telefooncel!"

Vandaag een trotse vader aan de laptop.
Met zoon Jun naar de bieb in Nieuw Waldeck geweest. Na een poëziewedstrijd was hij met vier andere kinderen uitgenodigd zijn gedicht in te spreken voor de gedichtentelefoon.
Met de opening voor nationale gedichtendag was Ramsey Nasr de eerste die gedichten insprak.
Hij is straks in wel heel bijzonder gezelschap wanneer de telefooncel op tournee gaat.
Een verslag en foto's zouden binnenkort te zien moeten zijn op de hyves-site van de bieb.


sneeuwkogels

verder in het dorp waar de schoten
echoën in de verlaten straat
klinkt een kreet

alweer een slachtoffer
gedwongen te vechten
voor de hoge macht

terwijl de sneeuw het lijk bedekt
gaat de oorlog verder

niets trekt het zich aan
toch blijft het koud
blijft het sneeuwen
blijft de door angst
verblinde man schieten
blijft een vader met zijn zoon
beschoten worden
blijft de hoge macht
in zijn luie stoel televisie kijken

terwijl de sneeuw de lijken bedekt

© jun lerou
(12 jaar)

woensdag 18 februari 2009

BREAKING NEWS - POM WOLFF BESPREEKT DROOG - 'nieuwe bundel bart fm droog dramatisch slecht' - OOK PEPPELENBOS PRUIMT HET NIET: "KUIPEN VOL FLUIM"

















rottend turf

drenthe

ach mijnheer
het komt uit drenthe
dan weet u het wel

turflucht en achterdocht
mag ik het zo voor u samenvatten

verder niet kwaad
en soms wel nuttig

© pom wolff


Hij moet wel in een uitzonderlijke bui van
grootmoedigheid hebben verkeerd, de beheerder van drie miljoen hits toen hij besloot het laatste bundeltje van de negorijdichter Droog te bespreken. Van een man die uit gewoonte zijn voeten zeer behoedzaam neerzet wanneer hij zich langs de overdaad aan drollen door letterland verplaatst, zou je verwachten dat hij bij het eerste waarnemen van Bart's verse dampen schielijk een straatje om zou gaan.
Maar nee, hij leende een zakdoekje van Ibunda en raapte onverschrokken het onwelriekende prutje van de inmiddels doodstille straat.
Eenmaal thuis zette hij zich aan het lezen.

Drie minuten later had hij het uit en tekenden zich al de eerste contouren van een welgemeende recensie af.
Wanneer wij zuster Bettie (die hem oogluikend had toegestaan de VU uit te glippen voor een ommetje met zijn favoriete dichteres) mogen geloven, had Pom het binnen een half uur na zijn terugkeer in het bed op de VIP-afdeling, waar hij al zo lang voor guigelton wordt behandeld, on-line gezet.
Cobra wil u het resultaat van zijn heroïsche exercitie natuurlijk niet onthouden en plaatst hier Pom Wolff's pennevrucht integraal. Bij Simon - de man verdient een standbeeld voor zijn moedig optreden.


Nieuwe bundel Bart FM Droog dramatisch slecht

Nou als u eens geen zin heeft in poëzie lieve lezer en in drie minuten klaar wilt zijn dan bladert u
even door de nieuwe bundel van Bart FM Droog. En ja hoor wie zagen we bij de presentatie weer eens erg zijn best doen – het boven zichzelf gegroeide hoofd van BRUINJA. De lamme en de blinde. Ach ja je moet wat. Een hele presentatie, 10 mensen in de boekwinkel, waaronder een van www van ons. zeggen en schrijven 4 bundels verkocht zo werd mij gemeld. Een echt feestje.

Zonder de hele bundel hier te bespreken maar om u toch een indruk te geven van het literaire talentje in droog – deze drenthse NEPPER, de door de stad emmen niet erkende stadsdichter – bespreken we maar eens het prachtige gebeuren op bladzijde 12 van de bundel 'Veldheer en andere liefdesgedichten': ‘Veldheer 1’ mogen we lezen en “waar is mijn paard?”. Nou wolluf zult u zeggen waar blijft het gedicht? welke mooie regels en strofen mogen we nog verwachten op bladzijde 12. moet ik u toch zeggen dat we klaar zijn op bladzijde 12. we genoten van de kortheid van de dichter die naar wij vermoeden met het gedicht refereert aan het kapseltje dat dichter zich heeft aangemeten. mulo drie niet gehaald maar overal een mening over schreven we eerder. Het is het nivo van weesp zeg maar – belletje trekken en lachen maar.

en zo gaat het door – bladzijde 19 heel veel wit en lachen jongens lachen: “Trouwen met onbekende vrouwen/al beviel die ene keer me zeer.” en we zijn weer klaar. De titel zal ik u niet besparen – ‘dat doe ik niet meer’. we komen nog een gedicht ‘kloten’ tegen – u leest het zelf wel. dichtje geeft in de titel een correcte samenvatting en waardering van het gedichtje. En wat uw recensent betreft van de gehele bundel. Elk woord dat je aan deze bundel besteedt wordt ook vuil.


© pom wolff

Inmiddels heeft ook de bekende Groninger uitgever en publicist Coen Peppelenbos zich over de broddel van Droog uitgelaten:

"Kuipen vol fluim

Stel dat je Veldheer en andere liefdesgedichten, de nieuwe bundel van Bart FM Droog zou willen samenvatten aan de hand van één woord per gedicht, dan kun je de volgende reeks krijgen:
‘dood, paard, excrementenland, zelfmoordenaars, rotting, neuken, geile, lust, trouwen, fuckin’, kut, klootzak, fuckin’, dood, massagraven, oorlog, vreemdeling, gesneuvelden, naait, pleuren, dood, Godverdomme, mafkezen, bloed, liefde, gadverdamme, Emmen, verrot, verdomme, godverdegodverdegodver, dril, klankskeletten, klieft, stierf, beton, vloeken, wraak, wijn, sterven.’

Iemand die zo veel over dood schrijft, zou toch iets verder moeten komen dan deze krachteloze reeks vloeken."


De complete bijna dodelijke recensie met net dat vleugje goodwill dat voorkomt dat patiënt definitief naar gene zijde overgaat leest u hier.

Met dank aan Adriaan Briene voor diens toestemming de foto 'rottend turf' hier te plaatsen.

dinsdag 17 februari 2009

overdragen hoeft niet meer - door de mand gevallen haagse stadsdichter kan reeds lang gedoofde fakkel veilig in royale reet stoppen

Werd zij eerder niets gevraagd, nu mag de Haagse bevolking ineens wel haar gemodereerde steun betuigen aan de zogenaamde stadsdichter, die werd aangesteld na aanbeveling van de corrupte stichting waar Diann van FaassentotZevenaarzen als een ware hoerenmadam de scepter zwaait.
Niet dat de doorsnee hagenaar nu de lof komt tuiten bij de voormalige punk...de paar sympathisanten komen haast zonder uitzondering uit het ons-kent-ons circuit waar Harry zo graag al zijn 140 kilogrammen wentelt.

Op de dag dat de Nederlandse bevolking massaal gaat zaklopen en koekhappen om de verjaardag van een reeds lang overleden familielid van die andere graaifamilie, de Van Oranje-Nassautjes, te vieren komt er een eind aan het stadsdichterschap in Den Haag.
Typerend voor de stichting van mevrouw Van FaassentotZevenaarzen...terwijl stadsdichters elders de fakkel overdragen op Nationale Gedichtendag koos men hier
Koninginnedag.
Overdragen hoeft nu ook niet meer; de fakkel is reeds lang gedoofd.
Het kreng heeft sowieso nooit lekker willen fikken.
Een politicus die liever niet met een quote bij cobra wordt opgevoerd beschreef tijdens een vernisage in een bekende Haagse galerie aan mij de poëzie van Zevenbergen als 'tenenkrommend'.

Het meisje achter de kassa bij mijn lokale super vroeg ik eens of zij wist wie de stadsdichter van Den Haag is.
Niet dus. De meneer van de lektuurshop dan...'o, heeft Den Haag een stadsdichter?'
Mijn buurman misschien? Maar nee hoor. In totaal vroeg ik iets meer dan honderd mensen naar hun kennis omtrent het verschijnsel stadsdichter.
Er waren er twee die wel wisten dat zo iemand bestond, maar zijn naam...tsja.
Een jongedame had hem wel eens in de bieb gezien: je bedoelt toch die gast die op een sumoworstelaar lijkt?

De aanstaand stadsdichteres van Rotterdam, Jana Beranovà, vraagt zich op één van de vele sites van het imperium VanFaassentotZevenaarzen vertwijfeld af:

"Zijn er soms geen dichters meer in Den Haag? Is de stad, waar de regering zetelt, een literair ledige woestijn?"

Zulks is de observatie van een dichter buiten de dorpsgrenzen van de Residentie waar incest zo bepalend is bij de activiteiten van de heer en mevrouw VanFaassentotZevenaarzen.

maandag 16 februari 2009

WWW.POMGEDICHTEN ONWEERSPROKEN MEEST GELEZEN POËZIESITE VAN NEDERLAND - VANDAAG VOORBIJ DRIE MILJOEN HITS


webmeester van drie miljoen

Terwijl elders, lieve beeldschermkinderen, de man die pas geleden de alom verafschuwde woorden typte, die de vrijwel unanieme uitverkiezing van Ramsey Nasr in verband brachten met de ruggen van 1000 dode Palestijnen, nog maar eens een stukje turf steekt, de kachel moet toch branden, vergaderen wat verder noordwaarts de laatste dinosauriërs over de toekomst van hun noodlijdende webkrantje.
De godganse dag zitten ze bij de contrabas zichzelf aan te klikken, RSI inmiddels op ieders lippen, de stomkoppen, anders halen ze niet eens die armzalige 40.000 hits waar ze on site zo fier op zijn.

Nee dan pomgedichten

Drie miljoen hits in minder dan drie jaar.
Je hoort het gerammel aan de deur, dag en nacht gaat het door.
Nu wil iedereen wel naar binnen.
Ja nu wel hè...

Wij genieten nog even van de overheerlijke tompoezen, huismerk natuurlijk, bekijkt u op uw gemak de cadeautafel van Pom Wolff.


vabanque

zoveel directe hits en nooit
een onvertogen woord
in dit oord van guigelton en bedevaart

waar ook niet mis drie miljoen
wordt bewaard en beheerd door zusters
bettie boentje pan en moes en laten we vooral
vera niet vergeten of was het noor

een en al poes in deze pit met soms een slang
en het slang van de straat YAMAN!
samen eten ze dicht bijeen tompoes en delen
het beleg en dividend van tachtig jaar hema

© max lerou

vrijdag 6 februari 2009

28 FEBRUARI 1966 - CARRÉ

25 DICHTERS IN VERDEELDHEID VERENIGD

a. Diverse shots en korte verklaringen van Simon Vinkenoog, Olivier Boelen, Jan Hanlo, Ed Hoornik, K. Schippers, J. Bernlef, Jules Deelder, Gerard Reve, L.Th. Lehmann en Remco Campert 6''25" b. K. Schippers draagt gedicht voor 44" c. Adriaan Roland Holst draagt gedicht voor 1''28" d. Ed Hoornik draagt gedicht voor 1''02" e. Hans Verhagen draagt gedicht voor 25" f. Cees Nooteboom draagt gedicht voor 1''06" g. L.Th. Lehmann draagt gedicht voor 1''25" h. Jules Deelder draagt gedicht voor 1''02" i. Cees Buddingh draagt gedicht voor 1''35" j. Gerrit Kouwenaar draagt gedicht voor 1''38" k. Bert Voeten draagt gedicht voor 1''33" l. Johnny the Selfkicker draagt gedicht voor 3''04" m. Gerard Reve draagt gedicht voor 2''30" n.
Jan Hanlo draagt gedicht voor 96" o. Jan G. Elburg draagt gedicht voor 2''27" p.
Remco Campert draagt gedicht voor 1''49" q. Gust Gils draagt gedicht voor 1'' r. Simon Vinkenoog draagt gedicht voor 2''25"

Met dank voor het doorsturen aan Mike Platenkamp.

donderdag 5 februari 2009

CULTUURWETHOUDER DEN HAAG CONCLUDEERT: ZEVENBERGEN IS GEEN LUCEBERT - "er ligt nu een besluit te stoppen...harry kan altijd op zoek naar ander geld"

- "Zijn er soms geen dichters meer in Den Haag? Is de stad, waar de regering zetelt, een literair ledige woestijn?" -
(Jana Beranovà - vertaalster Milan Kundera en stadsdichter van Rotterdam)


Het was natuurlijk DE gelegenheid te vlammen met een gedicht waar de stad nog jaren trots op zou zijn. Een beetje stadsdichter zou daar wel raad mee weten.
Zo niet ons Harry. De arme Zevenbergen zat gisteren bleekjes ineengedoken op de publieke tribune en liet de onafhankelijke voorzitter van de Stichting Stadsdichter het woord voeren als inspreker bij de gemeenteraadscommissie Jeugd en Burgerschap.
Cultuur doen ze er daar zo'n beetje bij.

Aan de orde onder meer de toekomst van de Haagse Stadsdichter.
Het is bekend...nog vóór de eerste termijn is verstreken, wil het college een punt zetten achter het mislukte experiment met Harry Zevenbergen.
Een unicum.

Uw Cobra heeft ook het woord gevoerd. Daar heb ik lang over nagedacht. Er was ook de uitvaart van Louk Hulsman die ik vrijwel mijn gehele volwassen leven enorm heb bewonderd. Uiteindelijk heb ik overwogen dat Louk al dood is terwijl er nog een kans was dat ik het comateuze politieke benul van poëzie enigszins kon helpen te reanimeren. Ik twijfel er niet aan dat prof. Hulsman mij zou hebben aangemoedigd deze keuze te maken.

Het is me redelijk gelukt heb ik zo de indruk.
Dat vond kennelijk ook mevrouw VanFaassentotZevenaarzen, de Betty Boop van de zichzelf bemestende Stichting Ping-Ping voor de Stadsdichter...haar priemende oogjes leken zich dwars door mijn vrolijk gelaat rechtstreeks mijn zenuwcentrum binnen te willen dringen. Oh hoe graag had zij daar een ravage aangericht. En anders zou ze wel even met haar blote handen mijn hart uitrukken...die blik, u kent dat wel.

Na mijn literaire bijdrage van precies 5 minuten (wethouder Bolle: 'ik heb daar erg van genoten') volgde een hulpeloos gestamel van mevrouw VanFtotZ. Uit de brei deze krent: ze (mevrouw VanFtotZ) bleek een buurvrouw te hebben en die vond de stadsdichter heel goed.
Dat niveau.

Volgde tenslotte nog een filosoof, wiens naam ik (even?) kwijt ben.
Hij hield een redelijk boeiend betoog over de poëtica van Aristoteles en hoe dichters elkaar wel vaker naar het leven staan. Niets bijzonders...lees de oude Grieken er maar op na.

Opmerkingen van de raadsleden varieerden langs duidelijke politieke lijnen van 'we willen het nog even bezien' - Baart(PvdA) en 'weg met infra-structuur er omheen' - Ingrid Gyomorei (SP) tot 'weinig gemerkt van stadsdichter' - Marjolein de Jong (D'66) en 'Het heeft 2 jaar geduurd en kostte 50.000 euro...als we nu een Lucebert hadden gehad, was het beter gegaan de stad literair naar buiten toe te presenteren'- Cultuurwethouder Bolle (PvdA).

Sommige raadsleden hadden het over de Eenzame Uitvaart en wisten kennelijk niet dat uitgerekend dit project, dat wel succesvol is, geen kindje is van Harry VanFtotZ.

De man tenslotte die in de gemeenteraad de meeste steentjes aandroeg om voor de stadsdichter een huisje te metselen (de sleutel overhandigde hij op Koninginnedag 2007 aan Harry VanFtotZ), David Rietveld, had nota bene het minst coherente
verhaal. Zijn gênante gestamel bracht hem niet verder dan zinnetjes als '...heeft gewoon plan uitgevoerd (hier bedoelde hij kennelijk de ambtenaar in Harry) ...eventueel aanvullende sponsoring (hier kroop hij al wat dichter bij zijn coalitie partner) ... ik ben eigenlijk wel tevreden'.

Dat was het wel zo'n beetje. Met raadsleden van bijvoorbeeld VVD en Stadspartij kwam hij niet veel verder dan het ventileren van wat onderbuikgevoel. Niks visie, absent een beschouwing over de waarde van de poëzie voor de stad.

Wethouder Bolle tenslotte had het nog maar eens over de waarde van Harry Zevenbergen voor de stad ...'we moeten zo niet doorgaan ...Harry kan altijd op zoek naar nieuwe subsidie.'

In maart kan de Raad nog tijdens een zogenaamd twee-minutendebatje nieuwe voorstellen doen.

Einde beraadslagingen.

Volgt nu mijn bijdrage:

voorzitter

Op de site van de Haagse stadsdichter is nu een pagina ingeruimd waar de Haagse bevolking zich mag uitspreken tegen het besluit niet langer met deze stadsdichter door te gaan.
Dat is op zich opmerkelijk want eerder werd diezelfde bevolking nooit iets gevraagd.

De stadsdichter trapte af met een weblog, waar ook ruimte was voor reacties.
Na wat kritische opmerkingen, werd het weblog gesloten.
Ervoor in de plaats kwam een website die zich het best laat omschrijven als een bulletinboard. Er worden mededelingen gedaan, af en toe een tekst geplaatst die als gedicht wordt gepresenteerd, maar geen mogelijkheid voor de Haagse bevolking daar wat over op te merken.
Niettemin bleef en blijft Zevenbergen volhouden dat hij de Haagse burger bij zijn activiteiten wil betrekken.

Overigens is de pagina die nu is geopend niet rechtstreeks bereikbaar voor het publiek...de stadsdichter modereert namelijk de binnengekomen reacties.
Niet om eventuele ordinaire scheldpartijen te kunnen filteren, nee, beleefd geformuleerde kritische opmerkingen verschijnen daar niet.

Er is een reactieveld ter grootte van een likkoekje. Daar mag u een paar maal zachtjes met uw tong overheen.
Niet dat uw geteem meteen verschijnt. Nee, de stadsdichter gaat er eerst met een wattenstaafje langs. Even controleren of u wel van het goede d.n.a. bent.
Eenmaal goedgekeurd glinstert uw slijmspoor voor iedereen zichtbaar.

Ik heb er eenmaal mijn tong uitgestoken maar het druppeltje speeksel dat er per ongeluk vanaf viel was al opgeruimd nog voor het kon verdampen.

De benoeming van de stadsdichter vond plaats achter gesloten deuren.
Er was een stichting, er waren 8 sollicitanten, de stichting deed een aanbeveling en ziedaar, Harry Zevenbergen rolde uit de subsidiehoed.
Wie de overige zeven sollicitanten waren is nooit bekend gemaakt.
Wat wel bekend werd is dat de voorzitter van de stichting stadsdichter de moeder is van de kinderen van Harry Zevenbergen.
Sindsdien is de achterdocht gebleven en heeft de stadsdichter, c.q. de stichting stadsdichter, bezwaren rond zijn benoeming nooit afdoende weten te weerleggen.
Die achterdocht werd juist gevoed.

Van meet af aan kenmerkte het stadsdichterschap zich door nepotisme.
In dichterskringen wordt wel gesproken van het meest incestueuze stadsdichterschap van Nederland.
Slechts een handjevol andere dichters werd bij de activiteiten van de stichting stadsdichter betrokken...daarbij keren telkens weer dezelfde namen terug.
komt er een stadsdichterskrantje uit, wordt daarin Diann van Faassen, de voorzitter van de stichting stadsdichter, opgevoerd als dichteres...staan er gedichten van haar afgedrukt.

Het project Dichters op locatie...wie gaat er een week lang als dichteres op pad in de Doubletstraat...Diann van Faassen, de voorzitter van de stichting stadsdichter.

Is er een presentatie van een boekje, bijvoorbeeld 'Paal in wegdek', wie is dan een van de voordragende dichters: Diann van Faassen de voorzitter van de zichzelf bemestende stichting stadsdichter.

En elke keer wanneer één en ander muzikaal wordt ondersteund is daar het muziekgroepje D.O.M. waarin onder meer een broer an de stadsdichter, namelijk Luther Zevenbergen.

Dat er van incest ongelukkige kindjes kunnen komen wordt aangetoond met de teksten die de Haagse stadsdichter ons in het algemeen als gedichten presenteert.
Het zijn vaker wel dan niet politiek getinte columns, zoals hij die al jaren gewend is te schrijven.
Zo'n tekst wordt dan artistiekerig, met wat onlogische regelafbrekingen onder elkaar geplaatst, en als gedicht gepresenteerd, taal- en stijlfouten inbegrepen.

Het zal u duidelijk zijn...voor mij hoeft het stadsdichterschap niet.
De vraag is ook of je het een dichter wel mag aandoen.

Gedichten laten zich niet op bestelling schrijven.
Maar als Den Haag dan zo nodig een stadsdichter wil van en voor haar bevolking laat dan would be stadsdichters het op het podium uitvechten in een poetry slam; een battle tussen dichters...op zich geen vreemd verschijnsel.
Overal in Nederland vinden poetry slams plaats waar dichters elkaar de loef proberen af te steken. Het publiek bepaalt mede de winnaar, die dan later in het jaar zijn kunsten mag vertonen bij het Nederlands Kampioenschap Poetry Slam.
Iets dergelijks kan natuurlijk heel goed op lokaal niveau.

Mocht u denken dat ik met mijn kritiek bedoel te zeggen dat ik de volgende stadsdichter zou moeten worden: ik ben niet beschikbaar als stadsdichter.
Dat heb ik meerdere keren aangegeven en daar blijf ik bij.

Ik besluit daarom met een gedicht waarin ik dat verwoord:

waarom ik geen stadsdichter wil worden

u wilt eens lekker onbekommerd lachen
een flikflak van de tong desnoods een
kunstje met om de drie een vette
mop daarbovenop een deuntje maar

een poëet is geen komediant
noch zal hij de flikflooiende hofnar
zijn - zat op de ladder gevat in
geile beelden die hij alleen kan zien

wel is de poëet een komeet
een jan rap van de tongriem
ranselt hij in oren de woorden
en laat zichzelf poliepen
op de stemband

© max lerou
4 februari 2009

woensdag 4 februari 2009

louk hulsman bij het cannabis tribunaal - de speech

Met dank aan Darpan van Kuik die ter nagedachtenis van Louk Hulsman dit filmpje monteerde uit het materiaal van de live registratie van het Cannabis Tribunaal


dinsdag 3 februari 2009

DE WERELD IS EEN TUINMAN ARMER - PROF. DR. LOUK HULSMAN OVERLEDEN - "Criminaliteit is op zichzelf natuurlijk helemaal niks verkeerds."

- namen die we lezen in
de sterflijst van de dag
het zijn altijd de verkeerde -

(cobra)

De meeste van mijn lezers weten van de eerste nationale Legalize demonstratie (Stoned Free - 1 november 1975) en mijn bemoeienis daarbij. Ruim honderdduizend demonstranten op het Malieveld, de complete wereldpers en Armand op het Binnenhof, een petitie waarin we 100 gram vroegen, 30 kregen in de nieuwe Opiumwet (1976).

Zij die erbij waren in de zaal, of on-line keken naar de live-stream van het Cannabis Tribunaal, hebben gezien hoe ik enigszins omstandig stond uit te leggen dat het prof. dr. Louk Hulsman was achter wiens erudiete rug wij armzalige potsmokers van net 20 ten strijde trokken tegen het, toen ook al, zeg ik hier tegen de jongere lezer, repressieve drugsbeleid.
En daar zat hij, mijn held. Elk oppportunisme was hem vreemd. Eerlijk en onverschrokken (unfazed) sprak hij zich uit tegen de hypocrisie.

Zojuist las ik bij de onvermoeibare inspirator Simon Vinkenoog het droeve bericht:
Louk Hulsman is niet meer. Hij overleed woensdag 28 januari, 85 jaar oud.

Ik ben er trots op dat ik hem, 33 jaar na Stoned Free, bij het Cannabis Tribunaal nog de hand mocht schudden.
Woensdag 4 februari zal in de Wilhelminakerk van Dordrecht de begrafenisplechtigheid plaatsvinden.

Derrick Bergman, biograaf van Vinkenoog heeft de 'wijze en inspirerende woorden van professor Hulsman' gedigitaliseerd en stond Vinkenoog toe, in het teken van de free flow of information, deze over te brengen -waarvoor zijn - en ons aller - dank.
Simon: "Het is een waardig testament, bestemd voor menig oor. Zegt het voort. (RAM)."

Bij deze.


Simon Vinkenoog:

"Op het Cannabis Tribunaal, onlangs in de Haagse Nieuwspoort gehouden, was de opmerkelijkste verschijning die van de eminente criminoloog prof.dr.Louk Hulsman (85) , die - mede bekrachtigd door destijds MP Van Agt - in de jaren '70 aan de oorsprong van het Nederlandse gedoogbeleid stond.
Wat hij daar met verrassende inzet onder woorden wist te brengen, een der hoogtepunten van deze historische manifestatie, blijkt zijn zwanenzang te zijn geweest. Woensdag 28 januari is hij overleden en zijn uitvaart zal op 4 februari 13u plaatsvinden in de Wilhelminakerk van Dordrecht. In de rouwadvertentie noemde de familie hem: tuinman van de wereld / tot de laatste dag open en verbonden / altijd in touw voor meer menselijkheid.
Derrick Bergman, redacteur/medewerker van het lifestyle-maandblad Esensie, die mijn biografie schrijft en een prachtig foto-archief op internet uitbouwt (www.gonzomedia.nl) heeft de wijze en inspirerende woorden van professor Hulsman gedigitaliseerd en staat mij toe, in het teken van de free flow of information, deze hier over te brengen - waarvoor mijn - en ons aller - dank.
Het is een waardig testament, bestemd voor menig oor. Zegt het voort. (RAM)."

Prof. dr Louk Hulsman, Cannabis Tribunaal, Den Haag, 1 december 2008:

“Ik kwam luisteren naar wat er hier gezegd werd, ik was niet van plan zelf veel te zeggen, maar men heeft mij gevraagd iets te zeggen. Ik wil dan misschien twee dingen zeggen. Eén is: in die commissie Hulsman werd door een heel uiteenlopend gezelschap over drugs gepraat, specifiek over cannabis, maar niet alleen over cannabis, ook over andere drugs.

In Nederland was het drugsgebruik nooit echt gecriminaliseerd. Het algemene beleid was verhinderen dat er een sterke criminele markt zou ontstaan. Daarom werd alles tot op grote hoogte oogluikend toegestaan. Die wetten waren er om eventueel iets te kunnen doen en het beleid was om daar zo min mogelijk aan te doen.
Dat veranderde in de zestiger jaren en de zeventiger jaren, toen de politie in Amsterdam, in hun gevecht met de provo's die drugswetgeving begon te gebruiken op het gebied van de cannabis. En niet alleen op het gebied van de cannabis, maar ook op het gebied van de LSD en andere dingen. Zij gingen dat gebruiken in dat conflict dat zij met de Provo's hadden. En daarmee kwamen allerlei zaken dus ook in de gerechten. En de gerechten, het Openbaar Ministerie en de rechters, die dachten over die nieuwe zaken die ze te behandelen kregen op een heel verschillende manier.

Sommigen meenden dat er een probleem was waar ze zich mee moesten bemoeien. En anderen, en dat was eigenlijk een meerderheid, vonden dat dit geen zaken waren die je in een strafwetgeving moest behandelen. De politie bracht meer en meer van die zaken aan en het Openbaar Ministerie seponeerde die zaken op vrij grote schaal. Maar een klein gedeelte kwam op een gegeven moment in die gerechten terecht.

Toen is die commissie opgericht om zich over deze problematiek te buigen en die commissie kwam tot de indruk, tot de uitspraak, dat op zichzelf - en dat ging dus typisch over de drugs die toen in Nederland door Nederlandse mensen gebruikt werden, niet over de heroïne die ook wel in Nederland bestond, maar eigenlijk uitsluitend gebruikt werd in de kring van de Amerikaanse militairen die in Amsterdam hun verlof kwamen houden. Ons advies ging voornamelijk over die drugs die in Nederland gebruikt werden, maar ook met een oog op wat er in Amerika gebeurde. Onze conclusie was dus dat je moest vermijden om het strafrecht een belangrijke rol in deze hele problematiek te geven en zeker moest vermijden terecht te komen in zo'n soort Amerikaanse vorm van drugsbeleid. Dat idee werd ook overgenomen in de commissie Baan, niet zo sterk als bij ons, maar op zich zelf. Toen het in het kabinet kwam, met als minister van justitie de KVP-er van Agt, was een grote meerderheid van de Nederlandse politici van oordeel dat je niét het strafrecht een belangrijke rol op dit hele gebied moest geven.
Vandaar ook dat in de overwegingen die toen tussen de verschillende ministeries plaatsvonden het besluit genomen werd om een brief te schrijven naar de Verenigde Naties, dat wij vonden dat zeker cannabis niet op zo'n soort manier in dat verdrag een plaats moest hebben.

Dat schijnt een beetje vergeten te zijn: de Nederlandse regering heeft een brief geschreven dat ze het niét eens was met het cannabisverbod. En die brief, die is toen natuurlijk in de Verenigde Naties onder de tafel gewerkt, zoals alle brieven die het drugsbeleid op een fundamentele manier ter discussie stelden onder tafel werden gewerkt.
Die brieven, daar werd van gezegd: ja, oké, daar zullen we over denken, maar we hebben nou nog geen budget. En als we een budget hebben, dan willen we er misschien een conferentie over leiden. Maar om die conferentie op het budget te krijgen, daar werd natuurlijk actie tegen gevoerd, zodat hij niet op het budget kwam. En dan, op een gegeven moment waren die regeringen natuurlijk vergeten wat ze geschreven hadden. Want ook de Amerikaanse regering had zo'n brief geschreven, onder Carter. En die brieven kwamen pas aan de orde toen je een andere regering had, die niet meer zo'n brief zou schrijven. Dat is één ding wat toch in deze discussie denk ik erg belangrijk is, om niet te vergeten dat Nederland al in een vroeg stadium heeft gezegd dat ze die plaats van cannabis in deze verdragen misplaatst vond.(...)

Het tweede punt is: je praat hier natuurlijk, voortdurend wordt er over criminaliteit gepraat. En er wordt net gedaan of criminaliteit iets verkeerds is. Criminaliteit is op zichzelf natuurlijk helemaal niks verkeerds. Het was crimineel om Joden niet aan te geven, het was crimineel om homoseksuele handelingen te verrichten: ontzettend veel dingen waren crimineel. Dus criminaliteit zegt werkelijk niéts over de vraag of iets goed is of verkeerd is. En ik praat nu vanuit mijn vak, he, ik ben hoogleraar strafrecht en hoogleraar criminologie en ik weet er alles van, ik ben nou 85 jaar en ik heb dus ontzettend lang in die wetgeving gewerkt en ik weet wat er kan en wat er niet kan.

Kijk, dat hele strafbaar stellen van drugs heeft natuurlijk te maken met godsdienst. Godsdiensten hebben regels over wat je eet en drinkt, niet alle godsdiensten, maar veel godsdiensten en zeker de woestijngodsdiensten, hebben allemaal regels over wat je eet en drinkt en wanneer wel en wanneer niet.
Wij pretenderen dus een seculiere staat te zijn. En in een seculiere staat horen die dingen die bij de godsdienst horen en bij andere opvattingen geen plaats te hebben. Het hele idee dat een staat je vertelt wat je eet en wat je drinkt en hoe je het klaar moet maken en hoe je het niet klaar moet maken is inderdaad naar mijn diepste overtuiging volkomen waanzin! Over wat je eet en drinkt raadpleeg je een kok en eventueel gezondheidsdeskundigen en artsen en wij zijn allemaal in de eerste plaats ... zelfs in die communistische dictatoriale staten hadden mensen nog de vrijheid om te eten en te drinken wat ze wilden en ging de staat hen dat niet voorschrijven....

Maar, kijk, dat idee dus: het zou mij deugd doen als in de rest van deze conferentie niemand meer over criminaliteit praat. Je kunt praten over de dingen die goed zijn en... Want dan zou je kunnen weten waar je over praatte. Dus dat je niet meer over criminaliteit praat, maar dat je praat over dingen die goed zijn of voordelig zijn of niet voordelig zijn. En dat je dan altijd denkt of iets tot het terrein van de staat behoort als je een seculiere staat bent.”

Bericht van de familie Hulsman:















tuinman van de wereld
tot de laatste dag open en verbonden
altijd in touw voor meer menselijkheid

Louk Hulsman
Kerkrade, 8 maart 1923 - Dordrecht, 28 januari 2009
Diegenen die Louk nog willen zien zijn maandagavond 2 februari welkom op de Steegoversloot 149 te Dordrecht tussen 18.30 en 21.00 uur.
Op woensdag 4 februari willen wij afscheid nemen van Louk en met elkaar delen wat hij voor ons betekent. Vanaf 13.00 uur bent u welkom in de Wilhelminakerk, Blekersdijk 41, 3311LD te Dordrecht.
Louk heeft ervoor gekozen de crematie zelf, elders, in beperkte kring plaats te laten vinden tussen 15.30 en 16.30 uur. Onze ontmoeting in de Wilhelminakerk duurt onverminderd door tot 18.00 uur.

maandag 2 februari 2009

COMMOTIE IN HET HOGE NOORDEN - BART DROOG VERKLAART: BRUINJA WAS EIGENLIJK MAAR TWEEDE KEUS

- Een nijlpaard kan lachen, ja, oké/ En olifanten leggen een ei -soms ook twee- en een zwanger paard eet graag appeltaart/ Maar of het zo is, blijkt straks in onze quiz/ "Waku Waku" maar mee! - (uit het intro van Waku Waku)

Het zal je toch maar gebeuren.
Je bent kandidaat Dichter des Vaderlands. Er is gemor. Want hoe kan het dat een long-list met tien namen in no-time wordt ingekort tot vijf? En hoe kwam men eigenlijk tot deze beperkte keuze?
Kortom gezeur, nog voor de trein goed en wel in beweging komt.
Gelukkig heb je laptopman als campagneleider. Die tikt en tikt en tikt tot zijn nagels eraf liggen...de overwinning kan je zo niet ontgaan. Je krijgt op zeker de meeste stemmen.

Dan volgt de deceptie.
De 'mensen in het land' kiezen niet jou maar een ander.
Kan gebeuren natuurlijk, maar jammer blijft het wel. Op zijn minst goed voor een slapeloos nachtje. Of twee nachtjes.

Maar goed, het leven gaat verder. En de mensen willen nog immer poëzie, dus je herpakt je en besluit weer te gaan schrijven met in je achterhoofd de gedachte dat er wel weer een nieuwe kans komt. Enigszins gerustgesteld door de zichzelf bemoedigende mens ga je weer naar bed en verdomd, je slaapt als een baby.

Dan sta je op, zet een pot koffie en pakt de krant...hmmm vol over die Nassi Rames. Dan maar liever lezen bij je grote vriend de campagneleider.
Je klikt diens weblogje aan en BAFFF; je krijgt een enorme dreun voor je kanis...besef je ineens dat de campagneleider, je grote vriend, steun en toeverlaat je al die tijd voor het lapje heeft gehouden.
Je leest en leest en leest nog maar eens...ja het staat er echt:

"Gisteravond sprak ik in Het Huis van de Poëzie te Utrecht met de man die ik het allerliefst Dichter des Vaderlands had zien worden: Bart Chabot. Hij was helaas niet verkiesbaar, dus zette ik me in voor de m.i. geschiktste verkiesbare dichter, Tsead Bruinja."

De hele tijd gedacht dat je echt de grootste dichter van de lage landen bent, kom je er ineens achter dat je eigenlijk maar tweede keus bent...dat men liever de grote verzamelaar van Waku Waku aapjes als kandidaat had gezien...dat helaas helaas deze geweldige performer niet beschikbaar was.
En dat Bart Droog in zijn honger naar aandacht, heel veel aandacht, in arren moede dan jou maar als 'zijn' kandidaat presenteert.

Het overkwam Tsead Bruinja.
Zwakjes piept hij op het log van Droog dat hij toch "behoorlijk veel respect heeft" voor Chabot.

Hoe het nu zit met zijn respect voor de ex-campagneleider laat zich raden, maar wanneer de komende weken in Groningen en omstreken een hogere incidentie van pleuris wordt geconstateerd weet u vast waardoor dat komt.


voor tsead (sans rancune)

contrastaal

zijn pijp kan wel naar maarten
zo lang al leeg de kop koud
en toch schreeuwen van
kusmeklotenpowezie - de doorgeprikte
tongblaar van een aarshaarluis

maar onweersproken staat deze
kolossale kringspierverlammende
kontkorstkromtaal kakelende cyste
zonder pus bij het volk toch
gewoon als windbuil bekend

© max lerou