- Poor starv'ling bard, how small thy gains!
How unproportion'd to thy pains! -

maandag 26 mei 2014

later link ik je naam

later link ik je naam


je vraagt me ritme
als in de eerste
maten van de vijfde
en of ik dan ook iets
spelen wil voor ome leep
later op de avond

niet te ingewikkeld
iets met pom pom pom
zoals toen – we speelden
pim-pam-pet het was in marken
binnen in een vochtig huis

zo'n huis gedragen door mysterie
waar de honden staren
om het koekje te hypnotiseren


ml
23 05 2014

vrijdag 23 mei 2014

andy warhol

andy warhol left the factory to fetch a can of campbell

you can boil the hell out of it
or leave it stone cold
the vermicelli stays
forever white

the soup might be flaming red
yet the canned occupant goes
by the name of death

ml
23 05 2014

zondag 11 mei 2014

stikstof

om je hondje heb ik nog gehuild
zo dierbaar ook je ratten
ze waren tammer dan wij

en heb ik toen dat pompje niet
gekocht voor de kom waarin
die gup zijn rondjes

hoe de pest niet voldoende
bulten in het water
je weet het vast nog wel

alles groeide en bloeide
(ik hield mijn adem in)
behalve je hondje ja

zijn koppie hing al voordat ik
dat was nog van voor de zuurstof
die ik met me meedroeg

nu geef ik alleen nog aan de bomen
langdurig uitademen een tweede natuur
zie je de blaadjes, hoe ze groeien?


ml

vrijdag 9 mei 2014

Koos Zwart overleden

Mijn oude strijdmakker Koos Zwart is dood.



Op de site van de VOC ( Verbond voor de Opheffing van het Cannabisverbod) lees ik zojuist dat Koos is overgegaan naar de eeuwige wiettuinen.

Na de arrestatie van de huisdealer in het Paard van Troje organiseerde ik met een aantal vrienden en vriendinnen de eerste nationale demonstratie voor de legalisering van cannabis; Stoned Free. De opkomst was massaal, zo'n honderdduizend blowers in optocht van het Malieveld naar het Binnenhof, mede dankzij de niet aflatende hulp en publiciteit van Koos via zijn radioprogramma Popdonder en de Beursberichten.
Op 1 november 1975 boden we uiteindelijk een petitie aan, aan of all people, zijn moeder Irene Vorrink die toen minster van Volksgezondheid was in het kabinet Den Uyl.



We vroegen de regering de Opiumwet zo te wijzigen dat tenminste het bezit van 100 gram voor eigen gebruik niet langer strafbaar zou zijn. Van Agt, naar later bleek, was daar niet tegen, maar vond het wat moeilijk uit te leggen aan landen als Duitsland en Frankrijk.
Het onsje werd 30 gram, one ounce, benadrukte Van Agt.
Klonk hetzelfde, scheelde een beetje.



In 2009 ontving Van Agt de Cannabis Cultuurprijs uit handen van Edith Ringnalda, de weduwe van Simon Vinkenoog (die het jaar daarvoor de prijs won). Tijdens de afterparty in de galerie van het Hashmuseum had ik mijn laatste ontmoeting met Koos Zwart; we hadden elkaar sinds mijn vertrek naar Azië niet meer gezien.
Koos "leefde nog", met een beetje hulp van een pacemaker, dat wel, maar hij had het nog altijd 'retedruk'.
Strijdbaar zoals ik hem mij altijd heb herinnerd. Hield een stevig verhaal van een uurtje of anderhalf waarin hij waarschuwde voor slinkse Europese regeltjes en nog slinksere Nederlandse VVD-ers.
Hoewel ik toen al zo'n zes jaar niet meer rookte, hebben we samen een laatste joint gerookt; for old times sake..
Van Agt hoefde niet, die had liever nog wat wijn...





dinsdag 6 mei 2014

for whom the bell tolls

pim f 19 02 48 - 06 05 02

"He was very intelligent and it was very intelligent that he was killed"
(Hemingway; For whom the bell tolls, blz. 234)


lächelt da einer?

kugel
in der glatze
auw!
das tut weh

klammheimliche freude?

ach nee

ml

zondag 4 mei 2014

brillenjood

brillenjood

uitgerekend op de dag van de bril
raakte ik mijn leesbril kwijt

waarschijnlijk laten liggen in de lidl
ergens bij de diepvries

daar wil ik wel eens diepgaand
in gesprek geraken met mevrouwen

die je aan de sojabrokken willen helpen
dat het zo goed is voor je stoelgang

en het is ook zoveel beter
voor het meleu en by the way

het is ook heel belangrijk
achteraf je poep te lezen

en dat ik morgen dus mijn poep niet lezen kan
want of je nu de bril omhoog of niet

als er geen glas inzit en je bemest
al zes decennia dit land

waar kan je dan als dichter nog naartoe?

naar de hema natuurlijk;
waar de +3 brillen net 2 centimeter
boven de grond hangen en de rookieglasses,
de nulkommavijfjes, op ooghoogte.

ml
herschreven